What happens to me!

De zon zakte naar beneden en verdween aan de horizon. De nacht zou snel vallen en een eenzame grijs/blauwe draak vloog met rustige vleugelslagen door de lucht op weg naar DW. Ze had er weer een paar jaar op zitten maar ze kwam nu in het gebied waar draken het liefste woonden en waar de meeste mensen zich goed met de geschubte dieren omgingen. De sterren hemel kwam met rustige ingang na de schemering en ze straalde vreemd genoeg vele malen feller dan op welke avond dan ook. Ze was op het moment nog boven het gebied van de NW, maar ze zou snel erbuiten zijn als ze niet ontdekt zou worden. De draak bleef opeens stil hangen en ze kon zich niet langer bewegen. Vreemd genoeg was ze nooit bang geweest, maar het leek alsof ze door iets of iemand tegen gehouden werdt. vanuit de lucht leken de sterren iets te verliezen het was sterrenstof dat over haar gehele lichaam werdt verdeelt. Iets veranderde aan haar lichaam, maar ze gebreep niet waarom? Ze verloor hoogte, maar niet gevaarlijk snel, maar heel rustig. Pijn begon zich te verspreiden in haar lichaam als een gif dat door een draak in haar aderen werd gespoten. Rainbow probeerde te draaien en te bewegen, maar haar lijf reageerde niet langer. Ze begon haar bewustzijn te verliezen alles werdt zwart voor . "Wat gebeurd er met me?" dacht Rainbow en ze knipperde verwoed met haar ogen, maar ze kreeg haar zicht niet meer terug. “Kliennie, Aiwendil! Help me, wat is er loos!” deze gedachten golfde door haar kop en ze richten zich tot de kristallen die ze de andere gegeven had. Ze voelde hoe ze weg glipte en stierf, maar ging Rainbow wel dood? Opeens kwam de regenboog draak op de dorre grond van het NW gebied te liggen en haar ogen draaide in hun kassen alsof ze sliep. Opeens flipte haar ogen open en een harde pijnlijke brul kwam uit de muil van de draak. Het was een marteling die haar lichaam onderging, maar de goede kant van de regenboog draak werdt verstopt in een klein hoekje van haar hart, omrongd door haar duisterekant. Het lichaam van Rainbow werdt zo zwart als de nacht en de kristallen rond haar hals verdwenen en groeide op een hele andere plek weer naar boven en waren hun vrolijke kleuren verloren. De ogen werden oranje/rood en straalde boosaardig licht uit net zoals de kristallen die van haar hals tot de punt van haar staart groeiden. De zwart geworden regenboog draak tilde haar lichaam op haar vier sterke poten en volde haar longen met lucht waarna een uitdagende brul uit haar bek rolde. Voor deze verandering zou Rainbow nooit een levenschepsel gedood hebben zonder dat daar een hele goede reden voor zou zijn, maar nu haar duisterde kant de overhand had genomen zou ze niet aarzelen en iedereen doden die op haar pad kwam, tenzij het een slecht persoon was ongeacht wie dat ook mocht zijn! De bergkristalenbol rolde onder haar uit en de buidel verdween. Rainbow pakte de bol op en kneep het samen tot het de grote had van een kattenkop. Een paar onverstaanbare woorden werden gesproken en een zwart touw dat uit het niets ontstond hechten zich aan de kleine bol vast die ze later om haar hals hing. Toen de bol rond haar hals bengelde veranderde het van kleur net als de kristallen die Kliennie, Nagada en Aiwendil van Rainbow gekregen hadden. Er hing nu een zwarte bol rond de hals van de zwarte kristal draak haar nek. De brul leek gehoort te zijn, want een dreigend geluid kwam vanuit de struiken. Rainbow zetten de kristallen op haar rug omhoog en siste vinning in de richting van het schepsel dat haar begluurde. De zoetige geur die om haar heen gehangen had was verdwenen en er hing nu een pittige geur die tot nu toe nergens geroken was in heel DW.

Het was weer eens zover: Een indringer. Al voordat deze zijn uitdagende brul had laten horen had ze haar al gadegeslagen: Een vrolijk gekleurde draak die veranderde in een donkere draak die iets met magma leek te hebben. Ze rolde met haar gifgroene ogen. Ze was ervan overtuigd dat deze draak dacht dat alleen de buitenkant gold. Toxic was niet gek, ze had gezien hoe een goedzakje om hulp riep en - zo zag zij dat - kermde om haar mammie en pappie. Ongeacht hoe een draak eruit zag, als deze het gebied van de Night Warriors betradt verkeerde deze in levensgevaar. Het was niet altijd zo dat enkel de Warriors indringers verjoegen. Toxic - hun leidster - verjoeg ze ook met alle genoegen. Zo wreef ze de bevolking van DW in dat zij de gevaarlijkste en machtigste draak hier was. Vele leken haar niet te begrijpen ondanks dat de waarschuwingen erg duielijk waren. Zo waren er draken en temmers die dachten dat ze wel even door het gebied heen konden. Nee, zo werkte dat niet: Het was eromheen of helemaal niets. Dit gebied was alleen voor Night Warriors! De uitdagende brul maakte dat ze dreigende geluiden begon te maken: Ze siste zachtjes maar duidelijk hoorbaar. Hoe durfde dat goedzakje dit gebied te betreden en zó uitdagend te brullen?! Ze had de draak heus wel herkend voordat deze was veranderd, dit was een draak waar ze al eens eerder mee gevochten had. Vanbinnen was het nog steeds dezelfde, watterige draak met de kristalkrachten. "Dit is je eerste en laatste waarschuwing: Vertrek, NU!" siste ze terwijl ze uit de schaduwen van de bomen stapte. "Je bent in verboden gebied en dat weet je. Kom niet met smoesjes regenboog-hopper, het is leven of dood. Vertrekken of sterven!" ze had genoeg van deze draak. Alleen diens houding al maakte dat Toxic haat aan haar had. Alleen omdat ze er slecht uit zag betekende nog niet dat ze slecht wás. Uiterlijk vertelde nog niet half iets over het innerlijk en diens kracht. Toxic kon zichzelf als voorbeeld nemen: Zij was klein maar uiterst giftig en machtig.

Een stel gifgroene ogen trokken haar aandacht en de woorden van deze draak sneden bij iedereen die een goed hart nog had, maar haar hart was niet langer goed, maar zo zwart als een maanloze nacht. De oranje/rode ogen gloeide fel op en een valse grijns gleed over haar lippen. De stem van Rainbow was niet langer suikerzoet, maar hard als graniet en ruw als het ruwste ijzer. 'Jij bent Toxic daar is niet aan te twijfelen. Een van de machtigste draken van heel DW, maar ik ben hier niet om je op te hemelen dat heb jij niet nodig. Nu die luilak van een goede regenboog draak weg is heb ik vrije baan en zal DW beven voor de wraak die elke slechte draak in zich heeft! Mijn bedoeling was buiten jouw gebied mijn goede kant te verdringen, maar er is iets fout gegaan?' zei de zwarte regenboogdraak en ze boog haar kop voor Toxic om haar respect te bewijzen en vouwden haar in een dreigende gehouden vleugels op haar rug, waarna ze haar kop schudden en even naar de hemel op keek. De sterren glinsterde niet meer zo fel als tijdens deze verandering. Rainbow keek weer naar de leidster van de NW en deed een paar eerbiedige stappen achteruit. 'Zins dat de Rainbow die jij kent een tempel binnen ging waar de meest slechte draken ooit gevangen gezet zijn door de oudste draak die hier huist heeft iets mij de kracht gegeven om te groeien en me te bevrijden van die goedzak-kwaal. Ik wist dat ik haar ooit zou kunnen weg werken, maar zoals ik al zei was dat niet bedoelt in jouw gebied.' de zwarte draak legde haar met kristallen bezetten staart op de grond en hielt Toxic wel in de gaten, maar kwam niet langer dreigend over, maar onderdaging.

Ze kneep haar ogen tot spleetjes, was die draak nu aan het slijmen bij haar? Ze hield niet van slijmballen maar de woorden die na het aanpappen kwamen klonk in haar oren overtuigend. "Als ik het goed begrijp zit dat goezakkerige schepsel nog in je, iets wat erin zit kan eruit. Je hebt het enkel verdrongen. Ik geef je één kans om je e bewijzen: Breng die goedzak naar buiten en vecht tegen haar, als je haar doodt kun je in de groep blijven." ze zei er niet bij dat ze haar dan in de gaten zou houden om er zeker van te zijn dat alle goedzak-gewoontes weg waren. "Ook moet je je naam veranderen, dat verhelp je slechte reputatie misschien wat." bromde ze. Ze kwam zelf ook minder dreigend over maar haar leider achtige houding verdween niet: Ze stond rechtop en hield haar kop hoog. Het liefst keek ze op iedereen neer maar ze was niet echt heel groot. Ze keek Rainbow doordringend aan met haar slangachtige pupillen. Ze zag het wel zitten om wat meer vrouwlijke draken in de groep te hebben aangezien de meeste mannetjes waren. Langzamerhand kwamen mannelijk en vrouwlijk weer op één lijn. Ze had Rainbow alleen nog niet zien vechten. De oplossing die ze daarvoor bedacht had vond ze zelf erg goed. Daarmee kon de goedzak-Rainbow ook meteen nooit meer terugkomen.

(wil je me je afbeelding opsturen en een nieuwe naam, dan kan ik eventueel een setje voor je maen en aan Sky vragen of ze je naam wilt veranderen.)

Toxic stelde iets voor wat haar lippen vals deed krullen. 'Dat is nog niet zo'n slecht idee!' haar stem klonk nog steeds vals, maar had iets van amusement erin. De zwarte regenboog draak spreiden haar vleugels en consentreede zich uit alle macht op het goedzakje dat nog binnen in haar zat. De duisternis omcirkelde haar dat steeds sneller en krachtiger rond de goede regenboog draak draaiden. De haat jegens de goede kant van Rainbow groeide met ze minuut en scheef voor de zwarte draak verscheen een duisterde schim die steeds meer vorm en kleur aannam. Deze schim stond niet ver van Toxic af en ze zou haar zo hebben kunnen aanvallen. De gekleurde regenboog draak keek vreemd op toen ze merkten dat ze niet langer meer in de zwarte duisternis zat, maar in de schemering van het duistere bos dat op NW gebied lag. Verbaasd keek ze even rond en ontdekte Toxic die ze even strak aan kek, maar haar andacht verslapte snel op de leidester van de NW en haar ogen gleden richting de zwarte regenboog draak die scheef voor haar stond. 'Wat heeft dit te betekenen!' gromde Rainbow naar de duistere draak en haar rughaar ging dreigend overeind staan. 'Ik ga je vernietigen dat heeft dit te betekenen.' verklaarde de duistere Rainbow en haar ogen gloeide kwaadaardig oranje/rood op. Uit het niets schoten dunne spitste kristalpunten uit de grond en schoten richting de goede Rainbow en verwonden haar vleugels. Ze had geen bol meer dus kon Rainbow die niet gebruiken om zich te helen! Kreunend trok zij zich vrij en de kristallen rond haar hals gloeide fel op, maar zij had die gaven nog niet helemaal onder controlen zoals haar duistere kant dat wel had. De gekleurde regenboog draak riep de wind aan, maar die had weinig effect op haar duistere kant die zich prima thuis vond in die aanval en het tegen haar keerde zodat de gekleurde draak naar achteren werdt gelazen. De zwarte regenboog draak liet zich uit de lucht vallen en landen zwaar op de gekleurde draak die zich niet op tijd kon weren. Sterke kaken sloten zich rond haar hals en probeerde de kop eraf te bijten, maar dat lukte niet want Rainbow verzetten zich hevig. Hoewel de gekleurde draak deed wat ze kon om van haar duistere dubbelganger af te komen leek het of de zwarte draak haar gedachten kon lezen? 'Je laatste uur heeft geslagen! Niemand kan je nog redden' Sneerde de zwarte draak en riep de kristallenpunten op die het lichaam van de gekleurde draak doorboorden. Een luide en pijnlijke brul galmde door het duistere bos dat uit de muil van de gekleurde regenboog draak afkomstig was. Haar bloed kleefde aan de kristallen dat langzaam naar de dorre grond drupte. De zwarte Rainbow liet de gekleurde draak los en deed een paar passen achteruit. Nog meer kristallen sschoten de grond uit en doorboorde de gekleurde draak op de falate plekken van een draak. Er kwam niet meer dan een zacht geroggel uit de muil van de gekleurde draak en een straaltje bloed dat uit haar mondhoek sijpelde. De van kleur veranderende ogen werden grijs en dof. De goede kant van de regenboog draak was dood! Een triomfantelijke brul rees op uit de muil van de zwarte regenboog draak die haar vleugels even uitsloeg en ze daarna weer opvouwden. Haar zwarte kop draaide zich naar Toxic en bleef haar een tijdje fel aanstaren voordat ze haar kop uit respect boog en daarna weer gewoon ging staan. 'Nu zij dood is heb je niets meer te vrezen Toxic. Nooit zal deze draak nog goede daden verrichten!' Haar stem klonk zelfverzekerd, maar zou de leidster van de NW er net zo over denken?
( Ik vind het plaatje wat ik nu heb wel mooi, maar misschien kan jij er een betere tekst voor het onderschrift erbij zetten? Ik zal Sky vragen of ze mijn naam wilt veranderen. )

(dat is goed, stuur me de link van de volledige afbeelding maar, zodra ik je nieuwe naam wete begin ik eraan ^^)

Het gevecht was kort en redelijk hevig. Het begon met de verschijning van een niet-duistere draak die ze herkende van een tijd geleden vlak naast haar. Toxic had deze met een giftige blik aangekeken waarna ze een aantal passen achteruit deed om plaats te maken. De fel gekleurde draak was eerst vebaasd geweest maar kreeg niet echt de tijd om meer te weten te komen of om te vluchten omdat haar duistere kant meteen aanviel in een lompe poging haar de kop af te bijten. De eerste zet was slim geweest, hierdoor kon de goede kant niet vluchten, niet door de lucht in ieder geval. De wind aanvallen stelden in hara ogen ook niet veel voor maar ze waren krachtig genoeg om een draak een eindje weg te blazen wat dan ook gebeurde. De daaropvolgende aanval was niet zo heel erg effectief omdat beide draken ongeveer even zwaar waren maar het pakte goed uit en hield de gekleurde draak tegen de grond. De laatste slag werd simpelweg uitgevoerd door het uit de grond laten schieten van scherpe kristallen. De gekleurde draak was dood en diens laatste kreet leek nog door het bos te galmen. Toxic was niet verbaasd over de overwinning van de duistere kant aangezien goedzakjes altijd zwakker waren dan hun duistere spiegelbeeld. De geur van bloed verspreidde zich door het gebied rondom hen en niet veel later voegde een verse geur van dood zich erbij. Toxic knikte instemmend. "Mooi, voorlopig kun je jezelf een Night Warrior noemen, zorg dat ik hier geen spijt van krijg..?" het laatste deel van hara zin viel weg met een vragende toon. Ze wilde weten wat de nieuwe naam van deze ex-regenboogdraak zou zijn en hoopte dat deze haar zin zou afmaken.

Toxic deed een paar passen achteruit na een giftige blik op Rainbow gericht te hebben. Rage grijnsde toen ze het gevecht gewonnen had en boog haar kop naar voren en likte wat van het bloed op van de dode regenboog draak en genoot ervan. Toen Toxic begon te spreken draaide Rage haar kop naar haar om en haar oranje/rode ogen glommen gevaarlijk geamuseerd bij haar woorden toen de stem vragen weg stierf. 'Rage! Het zal me een genoegen zijn om meer draken ge doden of die vreselijke tweebeners te verjagen. Ik heb er trouwens nog met eentje een appeltje te schillen!' zei Rage grijzend en haar lippen krulde in een valse grijns terwijl ze sprak over het mens dat ooit op de rug van Rainbow had mee gevlogen. We zullen elkaar snel weer zien Toxic maar nu moet ik even weg om het hem aardig in te peperen dat hij bij mij niet langer welkom is.' voegde de zwarte draak eraantoe en draaide zich om spreiden haar vleugels en koos de weg richting de o zo groene wereld buiten het gebied van de NW. 'Of wil je mee en zien hoe ik het hem duidelijk maak?' vroeg ze nog voor ze op steeg en keek Toxic uitdagend geamuseerd aan. Ze liet haar stem verlokkend klinken zodat het bijna niet te weer staan was om nee te zeggen?

( Ik heb nu mijn nieuwe naam en ik heb je het plaatje toegestuurt. )

Toxic knikte "Rage dus" mompelde ze terwijl Rage allemaal onzin uitbraakte over wraak nemen op zo'n achterlijk mensengeval. Toxic vertrouwde al tijden geen mensen meer, alleen dat meisje dat een groep voor slechte mensen had die huisden in de tempel van het Night Warrior gebied. Ze vroeg zich af wat ze daar allemaal aan het uitspoken was en besloot zodra ze er weer aan dacht een drakenmug aan te spreken op deze zaak. Toen ze de tempel voor het eerst ontdekt had was ze aangevallen. Ze had toen blijkbaar de koningin ofzo gedoodt want sindsdien luisterden de drakenmuggen naar haar. Ze had dan ook een deal met hen gemaakt dat ze in ruil voor verdediging van het gebied mochten blijven waar ze huisden. Tegenspraak werd niet gedult. Toen Rage klaar was knikte Toxic "Zal wel, doe wat je niet laten kan. Ik wil je eens in de zoveel tijd in dit gebied zien. Je kunt naar de grotten om daar een kamer voor jezelf uit te kiezen, dat wordt je verblijfplaats." legde ze uit. Ze sloeg met haar vleugels en vouwde ze vervolgens weer tegen hara lichaam waarna ze haar rug nara Rage keerde en een simpel drafje inzette. Al snel was ze in de duisternis tussen de bomen verdwenen en was ze weer op weg naar waar ze dan ook vandaan was gekomen. Ze was even snel verdwenen als ze verschenen was.

Toxic legde uit dat Rage een grot voor zichzelf mocht uit kiezen in de NW grot. Rage ging er niet verder op in en steeg op. Het gebied van de Night Warriors gleed onder haar door en ze was opweg naar de groen/ bruine plekken waar de zon nog scheen. Even kneep ze haar ogen half dicht, maar al snel was ze herstelt van de verandering van licht en ze versnelde haar vleugelslag en gleed tussen hemel en aarde op weg naar Kliennie die ze een lelijk litteken zou geven als aandenken dat hij haar zou moeten vrezen! De zon stond hoog aan de hemel toen ze over de vlakke grond scheerde op zoek naar haar oude temmer waar ze nu mee zou breken.

( Topic uit. )