What is this?!

Shakey kon nu al redelijk vliegen, maar niet genoeg voor zijn zin. Hij klapperde hard met zijn vleugels en steeg op van de grond. Zijn poten bleven in de lucht zweven en het losse zand en stof van de grond vloog omhoog en dwarrelde rond zijn lichaam, hij was al een stuk gegroeid, draken groeide redelijk snel, zijn zusje Scatha en zijn broer Aerith waren ook gegroeid. Elke dag oefende hij op zijn vliegkunsten, snel vliegen, behendig, trucjes meer voor zijn eigen lol maar mischien kwam het ooit nog van pas hij wist maar nooit, duikvluchten en hij had is geprobeerd of hij door het water kon vliegen. Alleen kon hij niet zwemmen, dus was hij zo snel mogenlijk proestend ne hoestend het water uitgekropen en opgedroogd. Een waterdraak was hij zeker niet, misschien kon pa hem wel leren zwemmen, dan kon hij bij een achtervolging door het water scheuren en de jagers van hem afschudden. Hij zou hem snel opzoeken, aan zijn moeder dacht hij nauwelijks meer. Die had hij vergoed uit zijn gedachten gebannen, een moeder die de zorg van haar eigen kinderen niet op zich wou nemen hoefde hij niet te kennen. Hij had Shadow en daar had hij meer dan genoeg aan. Hij zou hem leren jagern, vechten alles! De rest kon hij zelf ontdekken.
Hij gleed door de lucht en keek naar de grond die leek op kleine miniatuurbeeldjes. Hij vond het erg leuk uitzien en zijn ogen probeerde de grond onder hem helemaal te analyseren en elk detail in zich op te nemen. Een groep grote stenen deed hem cirkelen. Wat was dat nou, hij had al veel gezien maar dit niet eerder. Hij daalde neer en liet zich neerzakken op de zwarte stenen. Nieuwschierig rook hij naar omgeving. Er waren geen geuren, misschien was hij de eerste die dit vreemds vond. Allemaal stenen in een rondje met een soort grote zwarte steen aan het einde. Wat was dit?

Met kalme passen was Poison door het NW-gebied gestruind om de onbekende plekjes te vinden. Het was altijd al in haar aard geweeset om nieuwe gebieden te verkennen. Haar ogen keken alert rond. Er stond een tevreden glimlach op haar gezicht en vele zullen het als een grijns zien. Haar ogen zagen in de verte dat er een aantal grote stenen stonden. Dit trok haar nieuwschierigheid. Met een sprint schoot ze naar voren richting het object. Niet denkend dat het gevaarlijk kon zijn. Nee, ze kon zichzelf wel verdedigen. Met snelle passen schoot ze richting de eerste zwarte steen. Ze sprong er boven op en keek rond. Echter was de aanwezigheid van de zwarte draak al snel zichtbaar. Ze maakte zich laag aan de grond en probeerde in te schatten wie deze draak was. Haar ogen verwijdde zich zodat ieder licht opgenomen werd en dat ze de draak duidelijk zag. "Wie is daar..." sprak ze laag maar toch duidelijk hoorbaar. Ze wist niet dat dit een lid was van de NW anders had ze deze wel anderes gereageerd.

Misery was nog niet veel en ver buiten het NW-gebied geweest, maar hij kon het niet laten om af en toe eens op onderzoek uit te gaan. In zijn vlucht had hij de geur van een andere draak opgepikt, die heel vaag naar zijn moeder rook, maar met een vreemde geur er doorheen. Hij was nieuwsgierig geworden en had het geurspoor gevolgd. In al die keren dat hij er alleen op uit was geweest, had hij gemerkt dat het makkelijk was om geuren te volgen. De draak die hij volgde was vrouwelijk, waarschijnlijk. Dat maakte hem nog nieuwsgieriger. Zou ze bij de NW zitten? Misschien was ze zelfs wel familie. Misery versnelde en kwam al snel ergens waar hij nog nooit was geweest. De bekende dingen liet hij achter zich en voor hem doemde een soort tempel op. Hij vertraagde weer. Hier was de geur veel sterker, maar er was er nog een. Die rook gewoon zoals de meeste vreemdelingen. Het was donker, dus hij zag niet heel goed. Maar toch kon hij twee drakenschimmen onderscheiden. 'Wie is daar...' vroeg een van hen. Misery kwam langzaam dichterbij. Hij was niet bang. Of, in ieder geval liet hij dat niet merken. Nu zag hij de grote vrouwelijke draak een stuk beter. Ze was zwart met blauwe accenten en had net zo'n staart als die van zijn moeder. De andere draak was ook zwart en had vreemde gouden ogen. Wie zouden ze zijn? Hij wachtte nieuwsgierig het antwoord van de jongere draak af, omdat het hem wel duidelijk was dat de vraag aan hem was gericht.