Fry zuchtte even, de ouders van het draakje waren nogsteeds niet teruggekeert en het draakje leek steeds meer honger te krijgen. ,,Rustig maar!" riep ze het draakje toe, ze pakte het kilootje vlees uit haar rugzak en keek er even vies naar. Fry zelf was al een paar jaren vegatarisch, maar als ze dat voor één dagje moest verbreken om een drakenjong te helpen, dan moest dat maar.. Met een vies gezicht begon ze op het rauwe vlees te kauwen, het was smerig en elke keer had ze de neuging om te kotsen. Toch negeerde ze het en ze sprong behendig van tak naar tak naar boven. Ze deed wel voorzichtig om het draakje niet weg te jagen.
Toen ze op de tak naast het draakje balanseerde, spuugde ze het vlees op haar hand en stak ze dat voorzichtig naar het draakje toe. ,,Als je neit eet, ga je dood.." zei Fry vastberaden en ze bleef haar hand, met het voorgekauwde vlees er in, voor het draakje houden.