I'm back, released from the evil side.

Mudly merkte eveneens dat de nacht begon te vallen. In tegenstelling tot Flora pakte Mudly zijn slaapspullen nog niet. Hij sliep weinig. Erg weinig in verhouding tot wat hij deed. En als hij sliep dan was het meestal maar een paar uurtjes. Zijn blik ging naar de maan. Daarna weer naar het vuur. Van het vuur ging hij weer naar Darko. Ineens keek hij op omdat Flora wat zei. "Ik ben blij om dat te horen. Ik hoor vaker dat ik goed kan koken..." zei hij. Hij glimlachte. Hij had regelmatig geëxperimenteerd op het gebied van koken en had daar wel baat bij gehad.

Darko hoorden dat Mudly zich aan hem voorstelde en hij knikte. 'aangenaam Mudly.' zei Darko en hij volgde het gesprek tussen Mudly en Flora terwijl hij dat deed keek Darko even naar de schemerige hemel die al snel donkerder werdt totdat de sterren hun plaats in namen. daarna legden Darko zijn kop in het gras. van het weersverandering had hij kompleet geen last, maar de wind blies in de herst en de winter wel vies door zijn neus en dat was nooit echt prettig. Darko lag half om Mudly en Flora heen, maar hij had niet de behoefte om zich op te krullen zoals de meeste draken deden.

Toen er alleen wat botjes over waren gaf Flora de plank terug aan Mudly "Het is een mooie, heldere nacht" stelde ze vast terwijl ze naar de lucht keek. Een paar sterren verdwenen oen er een hoogvliegende draak overvloog. Deze leek weinig interesse voor hen te hebben en verdween al snel aan de horizon. Een zachte bries deed haar haar over een schouder waaien en haar ene oog bedekken. Flora veegde de lok achter haar oor en keek Mudly aan voor ze zich achterover liet vallen op haar slaapzak. Ze keek naar de sterren en de maan, zo ver weg en toch lijken ze dichtbij...

Mudly keek naar Drako en glimlachte. Hij at rustig zijn konijn op en legde de planken weg. Die zou hij eerst schoon moeten maken voor hij ze in de tas deed. Maar dat liet hij voor morgen. Ondertussen liet Mudly zich naast Flora in het gras op zijn rug vallen. Even voelde hij zijn rib protesteren maar negeerde het. Hij merkte dat hij vlak bij Drako lag. Hij was nieuwschierig naar de draak geworden. "Zeg Drako, je at net mensen. Mag ik vragen waarom juist mensen en geen vee?" vroeg hij voorzichtig maar toch met een vriendelijke en kalme stem.

een stem in de verte wekte de draak en hij opende een van zijn ogen en keek Mudly aan. 'ik eet niet altijd mensen, maar alleen bepaalde van jullie soort, want die hebben mijn soort het erg zuur gemaakt voor ik hier heen kwam, vandaar.' zei Darko enigzins geergerd en sloot zijn oog weer. de intressen van Mudly was niet ongegrond, want Darko wist wel waarom hij het vroeg, maar Darko sprak er niet graag over.

Mudly keek naar Drako en knikte even. "En dat verklaard waarom wij nog niet in je maag zitten..." zei hij. Hij had aan de stem half weten op te maken dat darko er niet graag over praatte. "Ik snap als je er niet over wilt praten. Ik zal er ook niet over doorvragen..." zei hij vriendelijk en glimlachte. Hij keek kort naar het vuur en zijn blik ging voor kort ook naar Flora. Daarna keek hij weer naar de lucht die mooi helder was. "De sterren zijn mooi vandaag..." zei hij en glimlachte.

"Het zal misschien wel de laatste heldere nacht zijn, morgen hoop ik thuis te zijn" het woord 'thuis' gaf haar een warm gevoel van binnen. Murray kwam aanlopen, ze had geen enkele angst voor de draak. Het witte rendier ging bij Flora staan en duuwde met haar neus tegen haar aan. Flora kwam overeind en deed haar het zachte leren tuig af. Het zat rond de snuit op een plek die het eten niet zou hinderen. Het dier had geen zadel wel hinger er wat speciale koordjes aan het gewei. Murray ging naast Flora liggen en legde haar hoofd aan de andere kant zodat Flora haar sterke nek als kussen kon gebruiken. Flora ging wat verliggen en keek weer naar de sterren "Mij is verteld dat iedere ster een speciale eigenschap heeft en dat elke ster je weer met iets anders kan helpen" ze wees naar de poolster "Die daar wijst je de weg" gaf ze als voorbeeld.

Een wit/grijze draak sperde zijn vleugels wijd open en vloog in de lucht. Ze snoof de frisse warme lucht op en zag dat de zon boven hem aan de hemel stond. 'Heerlijk weertje', dacht ze en keek naar de grond. Ze besloot om maar op de grond te gaan staan van de plaats saai rond te gaan vliegen. Toen ze plots een rooie draak en twee mensenwezens zag keek ze raar op. Hee! Mudly en Darko. Die herkende ze, maar de andere mens niet. Nieuwsgierig kwam ze dichterbij en maakte zich ietwat groter. "Goedendag." Zei ze vriendelijk en keek allen aan. "Ik hoop dat ik julmlie thee kransje niet verpest." Zei ze en glimlachte vriendelijk waarna ze vervolgens haar vleugels toe klapte en Mudly aan keek. "Ook leuk dat ik je hier tegenkom en Darko van het zelfde." Zei ze en grijnsde zachtjes. "Ik vloog hier voor bij en dacht, zal ik er maar eens bij komen en de boel verpesten." Zei ze en keek de vrouw mens aan. "En wie bent u als ik vragen mag?" Zei ze en wachtte af op enige reactie van de drie.

Flora verbaasde zich dat er een redelijk grote witte of lichtblauwe draak verscheen ondanks dat Darko aanwezig was. Ze zouden elkaar wel kennen... Flora kwam overeind en boog haar hoofd even "Mijn naam is Flora" zei ze beleeft. Ze leunde op haar handen en bleef naar de draak kijken. Ze zou maar niet naar haar naam vragen, de meeste draken waren beleeft en wisten het juiste moment om hun naam te zeggen. Sommigen wilden hun naam niet eens laten klinken in gezelschap van het menselijk geslacht. Blijkbaar was ze in slaap gedut want het was alweer licht geworden.

darko keek op even was hij humeurig, maar dat verdween al snel toen hij zag dat het White was. 'oh, White ik had je hier niet verwacht?' zei Darko duidelijk verbaasd en hij stond op. blijkbaar was de zon al weer op gegaan zonder dat hij het in de gaten had gehad. zijn blik gleed even naar Flora die zich aan White voorstelde, daarna keek hij weer terug naar White. 'nog steeds op zoek naar nieuwe leden?' vroeg Darko en hij keek White met een scheve kop aan.

Flora zuchtte, ze moest nu écht weer op weg. Ze stond op, rolde haar slaapzak op en deed die bij haar bagage. Ze deed haar kape om en hing haar boog om haar schouder en deed haar pijlkoker om. Ze deed haar riem om waar haar dolk aan hing. Murray leek Flora's acties meteen te begrijpen en kwam naar haar toe. Flora haalde het zachte leren hoofdstel tevoorschijn en het witte rendier liet het zich om doen. "Helaas moet ik gaan, het spijt me White" -ze had gehoord dat Darko de andere draak zo noemde- "Ik moet naar mijn eigen draken" ze glimlachte en keek naar Mudly "Dag Mudly, hopelijk zien we elkaar snel weer!" Ze steeg op nadat ze haar bagage op Murrays rug had gelegd -het was niet zo veel. Ze knhikte even richting iedereen en liet Murray toen door een simpele verplaatsing van gewicht overgaan in een draf en later in een galop.

(Topic uit)

Mudly keek naar White en glimlachte. "Hey White..." zei hij en glimlachte. Hij had inmiddels door dat het al weer dag begon te worden. Heel de nacht had hij geen oog dicht gedaan. Hij keek naar Flora die zich klaar maakte om te vertrekken. Hij glimlachte. Hij stond op met een pijnlijk gezich aangezien zijn wond nog niet helemaal genezen was en knikte vriendelijk naar Flora als gedag. "Ik hoop het zeker..." zei hij en glimlachte. Al snel ging zijn blik naar White. "Is er iets wat er moet gebeuren? Aangezien ik niet snel bezoek verwacht van de groepsleider..." zei hij netjes en glimlachte. Hij was bereid het te doen. Desondanks zijn gekneusde rib. Je moet vooral veel rusten... gingen de woorden door het hoofd van Mudly. Flora had gelijk. Maar niets doen is niets voor Mudly.

Darko keek naar Flora die zei dat ze naar Haar Draken moest en hij keek even vreemd op. "Haar Draken? hoeveel heeft zij er dan?" darcht Darko en toen hij haar weg zag rijden keek hij weer naar White die daar voor het stond. 'zeg het maar, dan zullen wij je wel helpen!' zei Darko die naar actie verlangde, maar hij was nog blijven liggen en zijn blik gleed even over de vlakte op zoek naar een ontbijtje.

Azazeal keek rond terwijl hij in de vallei rondvloog en lande in de zonnige velden. Eeen grote, rode draak, die ouder was dan Azazeal zelf Trok zijn aandacht en daarnaast ook een kleine temmer die rond een jaar of 18 was. Eerst herkende Azazeal Mudly niet maar dan weer wel, en hij herinerde zich dat Mudly een tijdje Azazeal zijn temmer was geweest ongeveer. Hij schudde even de gedachte weg en stapte op het kleine groepje af maar hield daarna halt en besloot om maar te blijven zitten.

een bewening een eindje van hen vandaan en Darko keek zijn ziching op. een rode draak die niet veel kleiner was dan hijzelf. even bleef Darko naar de draak kijken, maar zijn blik ging weer naar White die nog niets meer gezegd had. Mudly stond naast hem, maar Darko wist niet dat de draak Mudly kenden of niet. Darko keek verder rond en zag een hinde die stond te grazen. 'als jullie me even veronschuldigen dan ga ik even eten.' zei Darko en hij steeg op en greep de hinde die hem niet had zien aan komen. met een simpele beet doden hij het dier en vloog weer terug naar White en Mudly. daar legde hij zijn prooi neer en verdeelde het in drie eerlijke stukken. 'als jullie willen dan mag je een stuk pakken?' zei Darko en slokte zijn stuk hinde op.