Hua beoefenen.

Lenig en snel scheurde ze het donkere wolkendekopen toen ze naar beneden dook. Een brul had haar aandacht getrokken, het had duister en woest geklonken. Iets wat haar interesse wekte. De zwarte draak met de gifgroene ogen was middelgroot en op haar nek, rug en staart zaten sterke giftige stekels. Haar tanden waren als die van een slang evenals haar stekels gevuld met gif. Ieder gif had een ander effect maar allen waren ze even pijnlijk maar niet alleen in haar stekels en tanden zat gif... Met gevouwen vleugels dook ze naar beneden, ze was uiterst behendig zowel in de lucht als op het land en in het water. Een zwarte draak viel haar op, ze sprijdde haar vleugels en maakte een paar cirkels in de lucht om de situatie te bestuderen. Ze brulde een soort antwoord, haar brul klonk snerpend en hard -zoiets als die van godzilla...- ze landde een eind achter de zwarte draak en vouwde haar vleugels. Ze had de houding van een leider, ze was ook een leider, de leider van the Night Warriors: Toxic.

(typfout XP)

Toxic grijnsde, iets liep vanuit haar mondhoek naar de punt van haar onderkaak en drupte op de grond. Het gifgroene spul brandde sissend een gaatje in de rotsen 'De naam is Toxic, leider van de Night Warriors' zei ze. Haar stem liet duidelijk merken wat ze was: Slecht. Ze likte het gifgroene spul weg, het rare was dat ze zelf geen last had van het brandende zuur. Ze had het gevoel bekeken te worden door iets dat ze niet kon zien. Ze snoof zacht, haar gifgroene ogen speurden even rond. Ze merkte niets vreemds op maar ze bleef op haar hoede. De stekels op haar nek, rug en staart stonden overeind. Ze had haar vleugels iets gespreid, klaar om op te stijgen of haar verdovende gas in delucht te laten vloeien. Toxic was een wapen op zich: Vol gif en vallen, inmun voor andere giffen en geuren.

Het gevoel stierf weg, Toxic had het iedee dat het met Miutzy te maken had: De tand om diens nek gloeide daarnet even op... De stekels gingen wat omlaag maar niet helemaal, haar vleugels bleven wat gespreid. Haar lichaam was slank en gespierd. Ze was niet zo groot en dat maakte dat ze moest trainen en niet alleen op haar giffen moest vertrouwen. De zwarte draak die zich Miutzy liet noemen had behalve zwarte schubben rode ogen. Meestal iets dat wees op pure slechtheid, maar soms was dat bedrog. Ze bekeek haar eens goed en nam haar in zich op, Miutzy zou een mooie aanwinst voor haar groep zijn.

Toxic merkte de aanwezigheid van de slang op ookal zag ze hem niet, slangen waren voor haar een soort bondgenoten. De stekels op haar nek, rug en staart gingen dus niet overijnd. Ze zag woede op het gezegt van Miutzy 'Problemen?' vroeg ze, ze klonk niet nieuwschierig en er zat een lichte sis door haar stem maar sliste niet. Haar slanke staart zwiepte door de lucht, ze was bereid te helpen: Ze stonden immers aan dezelfde kant, de slechte kant...

(inpiloos)

Toxic dacht even na, het klonk nogal... Familie-achtig: Iets waar ze zich niet mee kon bemoeien. 'Hulp nodig? We staan aan dezefde kant' ze grijnsde, wat maakte het ook uit? Haar leven was niet zo heel veel waard: Een duister gebied, een paar draken die geen leider meer hadden als ze niet terugkeerde. Meer niet. Toxic vauwde haar vleugels helemaal in: Ze liet ze dus gewoon op haar rug rusten.

Toxic knikte 'Ik kan de kooi wel openbreken' ze spuuwde op de grond naast zich. Het zuur brandde een gat in de stenen. Toxic grijnsde 'Ik volg je' zei ze. Ze sprijdde haar vleugels, klaar om Miutzy te volgen aangezien ze niet wist waar ze heen moesten. Ze had de verzwakking omiddeijk gemerkt, ze had een neus voor zwakkere draken. Erg handig.