Ochtendglorie

Dar keek om zich heen. De kalmte hier maakte een grote indruk op hem. Het natte gras van de ochtend dauw. De rustige wind die door de bomen woei. Ja, dit zou wel eens een goede plek voor tijdelijk te wonen kunnen zijn. Dar lachte, en liep naar sierlijk naar het water toe. Hij was een volwasse draak, niet zo groot maar toch behoorlijk fasinerend om te zien. Langzaam stak hij zijn hand uit om de temperatuur van het water te voelen. 'koud' mompelde hij en trok zijn hand weer terug. Hij slaakte een zucht. Zijn ogen volgde de vissen in het water.

Sinda vloog over het meer. De zon brandde dwars door haar half doorzichtige schubben heen. Bij het meer zag ze een andere draak. Ze kende hem niet. Ze liet zich in het water plonzen. Lekker koud! Dat was voor een ijsdraak beter dan die zon. Ze bevroor de vele druppels die de lucht in vlogen en liet de op zich neerdalen. Toen vloog ze het water uit en landde naast de andere draak. 'Hallo' zei ze 'Hoe heet jij?'

Er viel een schaduw over Dar heen. Peinzend keek hij omhoog en zag Sinda in het water landen. Kleine kristalletjes vlogen om haar heen. De vissen in het water vluchtte weg. De draak landde naast hem neer. 'Hallo' mompelde Dar, en bekeek Sinda nauwkeurig. Ze leek niets kwaads in de zin te hebben. Dus Dar ontspande zich. 'Ik ben Dar' zei hij, en vroeg zich af of hij Sinda wel kon vertrouwen. Een naam alleen is soms al te veel..

Sinda lachte naar de andere draak. 'Leuke naam, Dar!' Ze spetterde met haar dunne staart in het water en bevroor de druppels. 'Je bent mooi!' Riep ze opgewekt uit. 'Wat voor soort ben je? Ik ben een ijsdraak, kijk maar!' Ze sloeg met haar staart op het water en liet de golven bevriezen. 'Leuk hè?'

Dar keek stil naar Sinda. 'Dankje' mompelde hij en glimlachte snel. 'Ik weet niet wat ik ben... Mijn soort leeft ver weg. En laat zich nauwelijks zien. Maar ik weet dat ik niet zoiets als jij kan doen' ging hij veder. Hij draaide zodat hij de golven beter kon bekijken. 'Merkwaardig' mompelde Dar en bestudeerde de golven door er met zijn hand op te tikken.

'Vind je mijn golven interessant?' Vroeg Sinda. 'Voor mij zijn ze niet moeilijk om te maken. Het is alleen jammer dat ik geen water kan besturen. Anders kon ik leuke vormpjes maken. Over die krachten gesproken, je kan gewoon alles eens uitproberen.' Na deze woorden dook ze naar het ijs en boorde zich er dwars doorheen. De scherven vlogen in het rond. 'Het is maar goed dat ik zo'n hard hoofd heb.' Zei ze vrolijk.

'Bestwel' zei Dar. 'Aangezien ik niet vaak draken tegenkom en meestal gebruiken ze hun krachten alleen maar tegen me ' grinnekte hij. 'En ik heb het al vaak genoeg uit geprobeerd, water, aarde, vuur, lucht; De basis elementen gingen me niet goed af.. En zelfs mindreading, shapeshifting, zwaartekracht en mind control lukte ook niet.' vervolgde hij. Geintereseert keek hij naar Sinda die zich door het ijs boorde.

'Hm, misschien iets met planten? Of misschien wel... eh... Ik weet verder niks.' Zei Sinda beteuterd. 'Maar geen enkele kracht hebben kan niet...toch? Dat kan toch niet?' Ze keek naar Dar voor een bevestiging.

Dar keek Sinda aan. 'Hmm, voor zo ver ik weet hoeft niet iedere draak een kracht te hebben' zei hij. 'Maar opzich maakt het mij niet echt uit. Zonder gave kan ik me prima redden'. Hij glimlachte en strekte zich even uit.

'Nou, ik ben maar blij dat ik een kracht heb.' Zei Sinda. 'Maar misschien ben je gewoon goed in iets. Slim ofzo, of sterk of snel. Of mooi. Dat in ieder geval, maar bijna alle draken zijn ook mooi, dus tja. Misschien kan je een kracht ook leren. Dat zou leuk zijn! Dan kon ik je leren bevriezen!' Ze was gelijk alweer vrolijk. 'Kan dat denk je?'

'Je mag inderdaad blij zijn dat je gezegend ben met zo'n wonderbaarlijke gave' zei dar en knikte. 'Ik ben niet veel sterker dan de gemiddelde draak.. Maar ik merk wel dat mijn kennis, en mijn motivatie om te leren, groter is dan bij andere draken' zei hij en mompelde nog wat in zichzelf.
'Ik wil het best proberen' riep Dar opgewekt en sprong omhoog om vervolgens netjes op zijn poten te belanden. 'Wat is de basis techniek?' vroeg hij en glimlachte naar Sinda.

'Nou kijk,' begon Sinda. 'je consentreert je eerst op dat wat je wilt bevriezen. In dit geval water. Stilstaand water is het makkelijkst.' Sinda liep naar een stukje water dat niet al te veel golfde. 'Consentreer je op een klein stukje water en zeg: It will freeze. Als je gevorderde bent hoef je het alleen nog maar te denken. Let er op dat je al de energie richt op dat kleine stukje water. Ik zal het even hardop voordoen.' Sinda keek naar het spiegelgladde water. 'It will freeze.' Zei ze. Een fractie van een seconde later dreef er een dun ijsplaatje op het meer. 'Snap je? Probeer maar eens. Soms lukt het de eerste keer niet, maar dat is niet erg' Hoopvol keek Sinda hem aan.

Dar observeerde goed wat Sinda deed. 'Ik denk niet dat het mij gaat lukken' zei hij en lachte. 'Maar toch, waarom zou ik het ook niet proberen'. Dar ging voor het water staan en ademde diep in en uit. Zijn borstkast bewoon regelmatig op en neer, z'n ogen gevestigd op het stukje water. Na een tijdje zei Dar; 'It will freeze'. Maar er gebeurde niets. 'I guess i failed again' zei Dar en schudde zijn kop.

Sinda keek treurig. 'Nou ja, het viel te proberen.' Opeens klaarde haar gezicht op. 'Dar! Misschien is jouw kracht wel gewoon goed dingen kunnen zonder kracht!' Gelijk was ze alweer vrolijk. 'Dat kan toch? Volgens mij heeft iedere draak een kracht en is de jouwe gewoon geen kracht hebben.'

Dar lachte 'Als we het zo gaan zien'. Hij keek in het rond en spreidde zijn vleugels even uit. Z'n maag knorde. 'Bah, honger' zei hij geirriteerd. 'Is de vis hier goed?' vroeg hij aan Sinda en keek naar het meer voor hun. 'Of zijn er betere jachtgelegenheden hier?'

'De vissen in de rivier zijn het best, maar ik ga daar niet meer vissen. Veel te gevaarlijk.' Antwoordde Sinda. Ze rilde bij de herinnering aan de keer dat ze bijna was verdronken daar 'Maar de vissen hier zijn ook niet slecht en bovendien makkelijk te vangen. Maar als je eens een echte riviervis hebt gegeten stelt dit niet veel meer voor. Wat zeg jij? Gevaarlijk maar heerlijk of te eten maar veilig.'

Edit Angel: MINSTENS 3 regels

Dar keek naar het meer. Hij had wel zin in wat uitdaging, en vis! 'Ik ga voor het gevaarlijke' zei hij enthousiast en glimlachte. Hij hoopte dat het niet te gevaarlijk zou zijn. Want om zijn leven te beëindigen op jacht?! Dat zou wel heel deprimerend zijn. Dar had wel eerder ervaring gehad met woeste rivieren en hevige stormen. Dus dit zou hem ook wel afgaan. 'Laten we gaan!'

Edit Angel: minstens drie regels

Edit van Dar; Ik zie duidelijk 3 regels tekst staan Of het ligt aan mijn computer...

'Ok. De vissen daar zijn echt lekkerder.' Antwoordde Sinda 'Voor jou is het wel iets minder gevaarlijk. Ik bedoel, ik ben ook niet zo sterk, maar jij denk ik wel. Laten we inderdaad maar gaan!'

(Beginnen we dan een nieuwe topic bij de rivier?)

Edit Angel: MINSTENS 3 regels

(sure :3 Maak jij of ik em?)
'Mooi' zei dar lachend. Hij strekte zijn vleugels uit en met een paar krachtige slagen was hij in de lucht. 'Welke kant moeten we op?' riep hij naar Sinda. Hij keek om zich heen. 'Ik moet dit gebied echt in kaart zetten' mompelde hij in zichzelf. De lucht boven hen was nogsteeds strak blauw. Geen storm of regenbuien dus. Perfect weer.

(Ik begin er nu wel een. Hoe sluit je deze? Als jij dat weet doe dat dan maar)

Ook Sinda vloog de lucht in. 'Deze kant op.' Antwoordde ze op Dar's vraag. Ze ging voor hem vliegen. 'Kijk. Daar is de rivier. Die enorme zilveren slinger. In de winter is het een prachtige ijsbaan. De golven zijn dan schansen. O, je moet echt minstens één keer in je leven van de waterval af zijn geschaatst. Ik, als ijsdraak heb natuurlijk speciale klauwen om over ijs te kunnen glijden...' Ze zuchtte van verrukking toen ze aan de 'schaatsbaan' dacht. 'Maar natuulrijk is schaatsen niks voor jou. Meer voor ijsdraken en...' Zo praatte ze maar door en door, tot ze bij de rivier waren.