De verandering!

Schaduwen trokken naar elkaar toe en vormden een soort wervelwind, in het midden verscheen iets. Het was een wyvern met grote vleugels en een sterk lichaam. Hij leek verzwakt, wonden waren nergens op zijn lichaam te bekennen maar hij hijgde zwaar. Toen de schaduwen waren verdwenen wankelde hij even voor hij viel en met een plof op de bosgrond neerkwam. Alles draaide om hem heen, het leek of hij uit zijn bewustzijn werd getrokken vlak voor het laatste licht uit zijn zicht verdween gaf hij een wanhopige brul.
Schaduwen verzamelde zich opnieuw bij hem, ze hulden hem in een deken van duisternis. Zijn lichaam veranderde:
De veren op zijn kop verdwenen; maakten plaats voor twee zwarte horens, hij kreeg sterke voorpoten en verloor daarmee zijn naam als wyvern. Even later lag hij bewusteloos op de grond, van buiten anders maar van binnen hetzelfde...

Razor was aan het rondvliegen over het bos tot hij plots een brul hoorde. De brull klonk niet goed dus ging hij kijken wat er aan de was en trof een draak aan die bewusteloos op de grond lag 'Hallo? Leef je nog? Ben je wakker?' vroeg hij afstand houdend want hij wist niet of de draak aardig of slecht was. Een paar meter op stroomde er een beekje, met zijn wind krachten waaide hij het water over de kop heen van de vreemde draak.

Ver weg hoorde hij geluid, een plens water deed hem weer terugkeren op deze wereld. Sinder schudde zijn kop, stond wankel op en ging zitten. Hij merkte zij voorpoten op en keek er verbaast naar 'Wat... wat is er gebeurd?' vroeg hij zacht. Hij draaide zij kop en bekeek zij lichaam. Sinder schrok zich kapot, hij sprong op maar viel terug. Hij wou op zijn achterpote gaan staan maar hij viel voorover op vier poten. Verbaast bleef hij staan en haalde rustig adem. Toen pas merkte hij Razor op 'Razor!' zei hij. Sinder ging weer liggen 'Ik ben het: Sinder' De kam op zij hoofd ging wat omhoog. Zou Razor hem nog herkennen?

'Eh, nee dat ben je niet Sinder is een Wyvern en jij bent een soort die ik nog nooit heb gezien. En hoe ken je mijn naam draak?' zei Razor nogal geschrokken dat de draak zijn naam kende en beweerde dat hij sider was. 'Maar wat er is gebeurd weet ik niet want jij lag daar maar bewusteloos te liggen.' voegde Razor er aan toe.

'Ik WAS een wyvern' Sinder haalde wat schokkerig adem 'Bij de rivier, ik was met jou... en Angel... Angel... ze is jou partner' zei hij zacht, hij sloot zijn ogen 'we waren bij de rivier toen ik...' Sinder viel stil, vanaf het moment dat hij weg was geschaduwd bij de rivier wist hij niets meer. Sinder zicht naar herrinneringen die alleen hij en Razor hadden meegemaakt. Sinder opende zijn ogen 'Jij was de eerste die ik hier tegenkwam...' zei hij zacht. Hij keek Razor aan, zijn ogen waren als enige niet veranderd misschien zou Razor ze herkennen... "White!" schoot door zijn hoofd, zijn hart stond even stil "White... Zou ze me nog herkennen? Of Cloud?" hij raakte een beetje in paniek. Wat als ze hem niet meer herkenden? Alles zou weer bij het begin beginnen...

'Wel alle machtig Sinder je bent het echt, maaar wie is White?' vroeg Razor terwijl hij Sinder recht hielp en oderstuende.

'White is mij partner' zei Sinder zacht, eindelijk vond hij zijn evenwicht op zijn vier nieuwe poten. Hij tilde ee poot op en bewoog zij nagels even. Toe zette hij zij poot weer neer en keek aar zij staart. Hij merkte dat de kam op het midden van zijn staart ook omhoog kon. Nu had hij even grotere zorgen 'Ik ben alleen bang dat ze me iet herkent' Sinder gig zitte en leunde even tegen een boom. Hij moest nog even wennen aan zijn nieuwe lichaam voor hij zou gaan vliegen. Hij moest zo snel mogelijk naar White en Cloud...

'Dat wist ik niet, maar nu je ee nieuw licham hebt zou je ook nieuwe krachten hebben?' vroeg Razor en liet Sinder alleen staan. 'Ik kan je leren lopen op vier poten hoor en het vliegen is ook anders.' stelde Razor vooren ging een eindje verder staan voor het geval als Sinder zijnnieuwe krachten ging testen dat hij niet zou geraakt worden.

Sinder ging staan, hij gebruikte zijn staart -die nu veel korter was- als evenwicht zodat hij niet viel. Hij liep een eindje, dat ging goed. Voorzichtig zette hij zich met zijn voorpoten af en ging op zijn achterpoten staan. Dat ging wankel en hij viel terug op vier poten. Rennen ging ook niet goed op vier poten, Sinder probeerde vaart te maken maar zijn voorpoten zaten hem wel een beetje in de weg.
Even later kreeg hij de truc door: Hij kon op zijn acherpoten rennen en op vier poten lopen. Sinder knikte tevrede. Toen probeerde hij of hij nieuwe krachten had. Hij opende zijn bek en spuuwde vuur, dat bleef hetzelfde: Zwart en duister 'Mijn krachten zijn niet veranderd denk ik' zei Sinder. Hij probeerde zijn schaduwkrachten: Opnieuw opende hij zijn bek, hij spuuwde nu geen vuur maar er ontstond een zwarte bol tussen zijn kaken. Dit was de eerste kracht naast zijn zwarte vuur die hij leerde toen hij klein was. De bol schoot de lucht in en verdween tussen de grijze wolken.
Sinder sprijdde zijn vleugels 'Ik ga proberen te vliegen' hij sloeg met zijn vleugels. Opstijgen ging niet meer zo makkelijk: Hij moest vaker met zijn vleugels slaan voor hij in de lucht was. Eemaal in de lucht ging het hetzelfde, hij moest zijn vleugels tijdens het vliegen meer gebruiken. Na een tijdje kreeg hij onder de poot hoe hij lange glijvluchten moest maken. Hij cirkelde wat rondjes boven de plek waar Razor was voor hij probeerde te landen. Hij moest zijn vleugels vauwen en bliksemsnel weer openslaan om niet door de kale boomtakken geraakt te worden. De landing ging goed ookal knalde hij bijna tegen een boom 'Misschien kunnen we beter naar de velden gaan' zei Sinder.

(wow veel inspiratie XD)

(klap klap kap nogal veel tekst niet.)

'Goed maar weet je zeker dat die bol niet opjouw of nog belangrijker mijn hoofd terecht komt?' zei Razor en vloog op 'Ik zal je een tip geven als je snel wilt vliegen klapper eerst vell met je vleugels en dan moet je ze lichtjes naar boven buigen om je snelheid te behouden.'en hij deed het voor enwachte nog op Sinder om te vertrekken.

(Vanaf nu kun je mij mee laten gaan als je vertrekt.)

Sinder knikte en grijnsde 'Hij komt niet terug' zei hij alleen maar, hij volgde het voorbeeld van zijn vriend en volgde hem 'De velden' zei hij neutraal. Sinder gleed rustig door de lucht, ookal moest hij nu wel vaker met zijn vleugels slaan. Hij merkte dat ze midden in het bos hadden gezeten en ze een heel eind moesten vliegen. Sinder maakte een soort van golvende beweging met zijn vleugels zodat hij sneller ging. Even later kwamen er minder bomen en liep het bos over in de velden...

(Ik maak het topic wel: Brul naar White & Cloud)