De waterval...

Zola klom over wat rotsen om te visse, de speer die ze in haar handen had stond met de punt naar de grond gericht. Eindelijk een goede rots om op te staan! Dacht zola en liep er naartoe maar de stenen waren glad en dat had zola niet gemerkt. Zola klouterde over een grote rots en stapte toen op één van de kleine glibberige stenen, ze gleed uit en kwam met een plons in het wilde water terecht. Het water sleurde haar overal meenaartoe en Zola kon zich nergens aan vast grijpen. Na een tijdje kwam ze vlakbij een tak, ze probeerde hem te pakken maar te vergeefs. Het water werd alsmaar wilder en wilder maar wat Zola niet wits was dat de waterval zo dichtbij was. En daar was hij dan de grote waterval, Zola zag dat er een einde aan de rivier kwam 'HELP!!!' schreeuwde ze. Vlakbij was een steen, ze greep zich er aan vast maar de stroming was te sterk dus werd ze los getrokken. En toen gebeurde het: Zola voelde de grond onder zich weg gleiden en ze viel naar beneden. Zola zach haar leven voorbij flitsen.., het was te laat ze Zola zou te pletter vallen als nu niemand haar zoe helpen...

Het water van de waterval brak onder Zola, een gigantische witte draak kwam door de waterval heen en ving de jonge vrouw op. De witte draak sloeg met haar vleugels, ze scheerde over het water. Met één machtige slag van haar vleugels veerde ze omhoog en vloog ze vlak over de bossen. De stem van de witte draak klonk: 'Hou je vast jonge temmer' Met een wijde bocht vloog ze terug, recht op de waterval af. Op het laatste moment sloeg ze krachtig met haar vleugels en vloog ze verticaal tegen de waterval op. Eemaal boven landde ze naast het water en liet de temmer van haar rug.

op een afstandje had een regenboog kleurige draak alles gezien.
maar ze was te ver weg geweest om het vallende mens op te kunnen vangen. als Rainbow een poging had gedaan dan was de vrouw al op de rotsen te pletter gevallen voor zij haar kon redden. bij het zien dat de witte draak landen wist Rainbow dat alles goed zou komen. Rainbow dook naar de rivier ver van de waterval vandaan en dook op een grote zalm die ze zag zwemmen. haar machtige kaken sloten zich om de verbaasde vis en de regenboog draak zwom naar het oppervlak om daarna de oever te beklimmen en begon daar van haar buit te eten.