Help!

Mushii had nog niet van de mistgebieden gehoord, maar ze wist wel dat het hier gevaarlijk was. Maar ze wou toch maar eens even een kijkje gaan nemen op het drakenkerkhof. Ze kwam ineens aan op het drakenkerkhof, en alles werd ineens wat mistig op dit gebied. Mushii begon maar eens even rond te kijken, maar ze zag helemaal niks vanwege de mist. "Help!" riep ze, omdat ze ineens schrik kreeg. Ze ging terwijl ergens zitten, en daar bleef ze dan maar zitten en wachtte af voor hulp.

Razor hoorde in de verte een stem "Mushii!" dacht hij. En hij steeg op en vloog zo snel als hij kon naar het kerkhof. Hij maakte een gigantische windvlaag om de mist weg te blazen, hij maakte een duikvlucht en nam Mushii mee de lucht in e zei tegen haar 'Je oet hier alleen komen als je stervende bent want de geesten zijn er om buitenstaanders weg te houden zodat de stervende rustig kunnen sterven. Kortom ze willen je vernietigen zodat je stervende bent je daar kunt blijven.'

Mushii hoorde een gedachte van iemand, een gedachte van Razor. Ze zag hem ineens een duikvlucht maken in haar richting en zo nam ze haar ook terug mee de lucht in. Mushii was intussen aandachtig aan het luisteren naar Razor wat die had te zeggen over het drakenkerkhof, maar verder zei ze nog niks tegen Razor.

Razor vloog iets verder als de grens en lande toen 'Wat zocht je daar eigenlijk? ' vroeg hij.

Samen met Razor vlogen ze dus tot over de grens, en daar landde ze weer. Mushii had ineens een vraag gehoord van Razor. 'Wat zocht je daar eigenlijk?'
"Geen idee." antwoordde ze maar op zijn vraag, uiteindelijk wou ze gewoon het drakenkerkhof eens bekennen en daar op avontuur gaan ook al was het daar te gevaarlijk voor haar alleen.

'Wat heb je nu geleerd?' vroeg hij... Hij wachte even en toen hij vermoede dat Mushii het toch niet ging zeggen zei heij het maar 'Niet alleen naar het kerkhof gaan.'

Mushii keek hem weer eens even aan met een scheve kop. "Niks" antwoordde ze op zijn vraag. "Wou alleen maar het drakenkerkhof eens bekennen en daar op avontuur." zei ze dan toch maar tegen hem, en ze wachtte af. "Ik was niet echt alleen, jij was in mijn buurt toch?" vroeg ze, en weer wachtte ze nog steeds af op een reactie van hem.

'Ik was niet in de buurt mijn soort kan gewoon goed horen al lijkt dat niet zo en ik was zo snel bij je omdat ik mijn krachten gebruik, wind dus.' en keek haar een beetje streng aan. 'Nu we het toch over krachten hebben welke heb jij eigenlijk en ik heb nog nooit zo'n soort draak als jij gezien?' vroeg hij.

'Mushii kan praten via thelepathie en gedachten lezen' klonk een stem. Een schim verscheen in de mist en kwam in een rap tempo naderbij. Het was duidelijk een vrouw, ze had een lange kape die in de zachte wind wapperde. Toen ze de grens van het schimmenrijk over was en de mist dunner werd werd ze herkenbaar: Flora. De ervaren temmer kwam naast de twee draken staan 'Mushii, was je op het drakenkerkhof?' het was niet echt een vraag maar het klonk wel streng. Aangezien Mushii geen of in ieder geval nog geen ouders had moesten Flora en Razor die taak een beetje overnemen 'De geesten op dat kerkhof putten je uit, je kan er wel naartoe maar als je te lang blijft raak je te uitgeput en kun je niet meer weg' vertelde Flora 'wil je aljeblieft voorzichtig doen Mushii?'

Mushii keek even in de richting van Razor. "Ik heb geluk." zei ze dan maar tegen Razor, en ze keek nog steeds in zijn richting. "Mijn krachten moeten zich nog ontwikkelen." beantwoordde ze op zijn vraag, en nog steeds keek ze in zijn richting. Ze hoorde ineens een stem, maar ze herkende het niet meteen. Maar het was duidelijk een vrouw met een lange kape die in de zachte wind wapperde, nu herkende ze haar het was Flora haar temmer en ook de temmer van Razor. "Ja" antwoordde ze in de gedachten van Flora, en ze keek even in de richting van haar en daarna even naar de grond. Mushii liet even een traantje over haar wang, daarna keek ze weer eens even in de richting van Flora en in die van Razor. "Ik ben toch voorzichtig." antwoordde ze weer eens in de gedachten van Flora.

Flora droogde Mushii's traan, ze glimachte 'ik hoop dat je je lesje hebt geleerd' zei ze. Ze liep naar Razor toe en streelde zijn neus 'het is maar goed dat je er op tijd was, bedankt Razor' Flora richtte haar blik weer op Mushii 'Kom we gaan weg hier' zei ze rustig.

Mushii merkte het ineens op wat Flora deed met haar traan, ze droogde het op. "Er is toch niks gebeurt, Razor was er op tijd" zei ze tegen Flora in haar gedachten. Ze zag dat Flora in de richting ging van Razor, om hem te bedanken. "Waarheen?" vroeg ze nieuwsgierig maar weer in de gedachten van Flora, en ze wachtte dan maar eens af op haar antwoord en of Razor nog zou reageren