Alleen en alles vergeten...

Een gigantische schaduw gleed over de velden, Sky vloog over de velden en zag onder haar een draak. Ze maakte een wijde 'U' bocht en landde voor de draak die ze nog nooit eerder had gezien 'Hallo' zei ze 'mijn naam is Sky' ze keek naar de kleinere draak, ze zag er verward uit.

(wolvin?)

Sky snoof een wolk stoom uit haar neusgaten de lucht in 'Dit, dit is DW een gebied waar vele draken én mensen leven' ze glimlachte 'op dit moment zijn er niet veel mensen of temmers' voegde ze eraan toe. Ze vauwde haar grote witte vleugels en liet een zachte bries over de velden waaien. Het hoge gras maakte golvende bewegingen en weerkaatste dof het zonlicht. Het leek een groene zee met een rustige golfslag. Haar staart zwiepte door de lucht, Sky liet de wind rustig waaien en af en toe iets harder het voelde redelijk natuurlijk aan.

'ik ken hier maar één draak die iets van je weg heeft, komt de naam Isooth je misschien bekent voor?' vroeg ze, het gras kriebelde aan haar schubben, Sky voelde het nouwelijks. Er dreven langzaam wat wolkjes door de lucht, het was een mooie dag. DW was ook een erg mooi gebied misschien zag het Black Shadow gebied er iets minder uit maar...

Sky merkte nu wel degelijk dat deze draak alles wat in haar verleden gebeurt was vergeten was. Ze zuchtte en keek Lyra aan, ze sprijdde haar gigantische vleugels voor een deel. De wind gleed eronderdoor en eroverheen, het voelde goed. Haar witte schubben weerkaatsten vaag het zonlicht waardoor ze leek te gloeien. Ze kreeg het niet heet doordat haar schubben wit waren: wit stoot warmte af en dat vond ze heerlijk.

Sky schudde haar hoofd, ze kende deze nog kleine draak niet. Ze leefde al erg lang en kende vele draken maar deze was geheel onbekent voor haar. Ze vauwde haar vleugels weer en keek naar het golvende gras. De wind leek wel zichtbaar: telkens ging er een golf over het lange gras en talkens lieten de grassprieten de zon weerkaatsen en daardoor net wit leken. Zo trokken er telkens witte strepen over het veld.

Sky glimlachte, haar staart bewoog ritmisch vlak over het gras 'vliegen is een kunst die iedere draak in zich heeft' klonk haar stem 'alleen niet iedereen kan hem vinden, het zal je lukken als je diep in jezelf kijkt' zei Sky. Ze sprijdde haar vleugels en steeg op, de grassprieten om haar heen weken van haar weg maar er klonk geen enkel geluid. Ze gleed door de lucht zonder met haar vleugels te slaan, ze vloog een rondje en landde weer voor Lyra.

Sky knikte 'goedzo' zei ze, ze dacht aan Venray. Ze had hem al een tijdje niet gezien, Venray was uit het ei gekomen wat Mudly aan haar toevertrouwd had. Hij was nu waarschijnlijk DW aan het verkennen. Ze glimlachte, Lyria had wel wat van hem weg... Het konijn zigzagde door het hoge gras naar zijn veilige holletje, het beestje had zijn fammilie gewaarschuwd door op de grond te stampen: Hier en daar bewoog het gras tegen de wind in en soms was er een glimp op te vangen van een konijnenvachtje.

Sky keek toe hoe de jonge draak de konijntjes bestudeerde, ze glimlachte. Ze had het vliegen gelukkig al snel weer onder de poot. Ze keek naar het golvende gras terwijl Lyra haar vroeg of ze fammilie had 'ik heb alleen een jong: Venray' antwoordde ze. Ze zuchtte, duizenden jaren geleden kwam ze uit het ei met alleen de wind om haar te beschermen. Ze ving eerst alleen insecten later kleine reptilen en toen zoogdier ontstonden ook zoogdiertjes. Ze groeide uit tot een grote draak en had de gigantische vuurbal overleefd door onderwater door te brengen. Ze leefde van vissen, maar het voedsel was schaars. Toch had ze het gehaald tot waar ze nu was met vele wereldrampen achter de rug.

Sky schudde haar kop 'op de wind na, nee' ze had het ei van Venray van Mudly gekregen. Hij had het aan haar toevertrouwd omdat hij er niet voor kon zorgen en het niet kon beschermen. Sky had het ei verzorgd tot het uitkwam en kleine draakje Venray genoemd. Ze zuchtte en een harde windvlaag legde al het gras in één keer neer. Het gras veerde weer omhoog 'zo ver ik weet niet' deze draak zou best het zusje van Venray kunnen zijn hij was immers wees.

'ik weet niet of Venray nog vedere broertjes of zusjes had en of ik dat had' legde Sky uit, de dag dat ze uit het ei kwam was vaag en een paar duizend jaar geleden. Ze was alleen geweest toen op die dag, maar wat ze niet wist was dat op dat moment de godin van de wind werd geboren. Vanaf dat moment veranderde de wereld... Een grote vlucht spreeuwen vloog op uit het hore hars en verdween aan de horizon in de verte. De bomen van het bos begonnen lange schaduwen over de velden te stekken: het begon te schemeren de avond zou vallen.

(ouder dan ik ^^)

Sky knikte 'je bent ook geen Air dragon zoals ik, wit groot en de macht over de wind' Sky vertelde er niet bij dat ze zelf de godin van de wind was dat hoefde deze draak niet te weten 'je kan wel een zus van Venray zijn...' dacht Sky hardop 'ik heb zijn ei gekregen van een temmer, een temmer die de weisheid van draken eerd en weet hoe hij met ze moet omgaan' vertelde ze.

Sky hoorde de zachte vleugelslagen van een grotere bijna volwassen draak. Ze keek over haar schouder toen de draak achter haar landde. Omdat het een mannetje was voelde ze zich er niet zo prettig bij dus draaide ze zich om en ging naast Lyra staan. Ze keek de draak aan 'wie ben jij?' vroeg ze, de witte draak was kleiner dan zijzelf zoals gewoonlijk. Hij was wit maar geen Air dragon als zijzelf.

Sky knikte op een weize manier dat ze Vergils gedrag en onderdanigheid accepteerde 'mijn naam is... Sky' zei Sky rustig. Ze wierp even een korte blik op Lyra en keek toen weer naar Vergil de witte draak. Hij was duidelijk veel jonger dan Sky, bij draken maakte de leeftijd uit of de andere draken respect aan je tonen: Ben je ouder dan moet de jongere draak respect voor de oudere draak tonen zeker als deze ook sterker was. Sky was waarschijlijk de oudste draak van DW, haar soort kon eigelijk eeuwig leven...

Sky keek langs vergil naar de plek waar een geluid vandaan kwam, ze zag een kleine jonge draak bover het hoge gras uitsteken. Sky kon alleen het kopje van de kleine draak zien 'hallo' zei Sky droogjes met een heel klein beetje minachting omdat deze draak -die op haar leeftijd wel zou moeten weten hoe ze zich moest gedragon- niet echt respect toonde voor haar of Vergil. Sky liet het stoppen met waaien waardoor de kleine draak nog maar vanaf haar neus zichtbaar was omdat het gras omhoog veerde.

Sky keek licht minachtend naar de kleine draak, ze was zelf al groter dan welke drakensoort dan ook. De god van de wind en de oudsde draak van DW... 'mijn naam is Sky' zei ze droog. Sky was niet echt een vechter dus viel ze niet aan maar iedere Black shadow zou dat wel doen ookal was het alleen om deze 'gup' een lesje te leren...

Sky keek droog toe hoe Friss in een wat grotere draak veranderde, Sky was nog steeds veel grote misschien wel twee keer zo groot. Groot zijn van niet altijd een voordeel, maar in de strijd tegen een mens was het redelijk effectief... Sky keek even naar Vergil en naar Lyra naast haar voor ze heer blik weer op Friss richtte 'aangenaam' zei ze rustig ookal meende ze er eigelijk niet zo veel van.

Sky keek Vergil even aan en glimlachte licht en bijna onzichtbaar, ze keek weer naar Friss 'niet veel bijzonders' zei ze rustig. Haar ogen stonden rustig en wijs, haar staart russe achter haar op de grond tussen het gras. Ze ging zitten en keek voor zich uit in plaats van iets naar beneden.

(ik moe gaan ga een Horror film kijken ^,..,^)

(...slechtste Horror ooit die van eergisteren was leuker -.-)

Sky keek naar de lucht, ze zou hier niet erg lang meer blijven. Wolken dreven langzaam voorbij en lieten schaduwen over de velden trekken. Af en toe kwam er een windvlaag over de velden. Ze keek even naar Lyra 'hier schijden onze wegen misschien komen ze later weer samen' zei ze en met die woorden sprijdde ze haar machtige vleugels, steeg op zonder enig geluid en verdween uit het zicht.