Waiting for nothing

Het was de eerste keer sinds de winter dat het 's nachts niet gevroren had. Toch was het fris die ochtend. Het landschap was besprenkeld met dauw en mist hing tussen de bomen die nog volledig kaal waren. Een schaduw gleed over dit koele landschap. De adem van het wezen dat de nacht zelf leek te zijn kwam in vage wolken uit diens muil vol scherpe tanden. Vleugels als die van een vleermuis kliefden door de ochtendlucht. De eerste stralen van de opkomende zon verwarmde haar donkere schubben en weerkaatste op de metaalachtige stekels die van haar kop tot het uiteinde van haar staart liepen. Het volledige wezen was een afschrikwekkende verschijning met een slanke bouw. Een wezen uit het donkerste deel van het land der draken. Ze vloog over de bossen, Sombra, schaduw, de dochter van de gifkoningin. Ze leek meer op haar vader dan haar raptor-achtige moeder. Haar moeder, Toxic, verraden door haar zusters. Deze waren na lange afwezigheid betrapt op een samenzwering. Ze vroeg zich af of haar broers ook tot zoiets in staat waren, zouden zij verraad plegen? Ze had hen al lang niet meer gezien. Sumu, Rake, Misery en haar adoptiebroertje Rhadamanth. Radamanth zou haar nooit verraden toch? Haar broers vast ook niet. Maar waar waren ze? Een zacht ruisen berijkte haar, goed hoorbaar in de stille ochtend. De waterval kwam in zicht, glinsterend in het vroege licht. Ze hield niet zo van kou maar het nog winterachtige, kille landschap sprak haar wel aan.
Ze vouwde haar vleugels tegen haar flanken, ging zitten en krulde haar staart. Sombra keek naar het grote meer en de waterval die hier met veel geweld in stortte. Het ruisen dat dit veroorzaakte overstemde bijna al het andere geluid. Het hielp haar het hoofd vrij te maken van de zorgen die ze had. De wind bracht kleine druppeltjes water van de waterval en blies deze over haar puntige, donkerrode schubben. Sombra rilde en sloeg haar staart om haar poten. Ze hoopte Rhadamanth's groene verschijning te zien, of een van haar broers. Maar dan kon ze net zo goed hopen dat ze de kans kreeg de machtige witte draak te kunnen doden.