Geboren.

Met gespreide vleugels kwam hij ter aarde, Elwynn, de legendarische draak.
Elwynn opende zijn ogen en keek naar zijn moeder, de nogal kale draak die immers net geboren was had een nogal merkwaardig teken op zijn buik.
Dit teken stond bekend als het teken van de uitverkorene, degene die voorbestemd was om de vrede tussen goed en slecht te waarborgen en te bewaren.


(En is het een goed beginnetje?)

(Ja hoor, het is goed geschreven, zeker voor iemand die dit voor het eerst doet. Je hoeft alleen niet na iedere zin de 'enter' toets te gebruiken
Let goed op wat anderen schrijven en probeer er een beetje op in te gaan zodat je als je het achter elkaar leest, een kloppende tekst krijgt. Snap je?)

Een witte draak, machtig als de bergen waarover ze vloog doorkliefde het luchtruim. Ze was de grootste draak die ooit leefde en zou leven en misschien ook wel de oudste. Haar vleugelslagen waren kalm en traag, ze had geen haast. Haar vlucht was evenwichtig en de uitdrukking op haar enorme kop was vriendelijk. De wind fluisterde haar iets toe en ze veranderde haar koers. Een draak was geboren, niet ver hiervandaan en de witte draak wilde het jong zien. Nieuw leven gaf haar hoop en inspiratie, deed haar keer op keer glimlachen. Een grot kwam in zicht, daar was het, ze wist het zeker. Geruisloos landde ze voor de ingang van de grot zonder dreigend dichtbij te komen. Ze bleef op een afstand om de ouders niet nerveus te maken.

(Ik raad je aan je personage niet meteen zo'n grote taak op te leggen, de slechterikken in DW wijken niet terug en zullen zich niet laten overwinnen, bovendien zijn ze met te veel ^^')