Toxig I have something for you!

Race vloog vanaf de Black temple naar het NW terretorium met een rode schedel in zijn voorpoten. Race hoopte dat zijn geschenk Toxic zou bevallen? Na een moeizame reis landen Race voor de NW grotten en legde de shedel neer waarna hij er op ging liggen alsof het een steen was en brulde naar Toxic. Hopelijk zou ze snel komen? Race likte zijn verwondingen schoon en hoopte dat of Laive of Sombra ook mee zouden komen om hem te genezen. Het gevecht met Darko was hard en vermoeiend geweest, maar de long had gewonnen ookal had Darko zichzelf opgeblazen gehad of waar het ook door kwam... Race pikte pootstappen op en keek naar de plek van het geluid. Race hoopte ook op een hogere rang ookal was hij de laatste tijd erg afwezig geweest, maar als het er op aan kwam dan was hij er voor de groep en leiden zich steeds in stilte, maar had veel respect voor Toxic en hij moest ook respect voor Zu hebben, maar die haten hij op de een of andere manier, maar liet het vrijwel nooit merken.

( Darko is Death and i bring you a Gift.)

('jij' is in het Engels 'you' niet 'jouw' er zitten nog een paar spelfouten in de titel...)

De herfst was aangebroken en ze was door de moeilijkste periode van het jaar heen. Eindelijk waren de vurige kleuren verschenen in DW en was het seizoen van storm en regen aangebroken. De vrouwlijke draak was dan wel niet meer zo onvoorspelbaar en prikkelbaar als in de tijd dat ze vuchtbaar was maar ze was niet compleet zorgeloos: Ze had al tijden last van een barstende hoofdpijn die haar tot het uiterste dreef. Om deze reden was ze bij het meer, om wat af te koelen en tedrinken in de hoop de stekende pijn te verjagen. De hoofdpijn hd niets te maken met virussen, Toxic kon praktish niet ziek worden. Er stond veel druk op haar nu haar zussen - die ze niet langer kon vertrouwn - nergens te bekennen waren en ze Zu er niet over kon spreken omdat ook hij verdwenen was.
Een brul klonk en Toxic hief haar kop terwijl het water van haar snuit droop. Dat klonk als Race. Ze was ervan verzekerd dat het Race ook was. Hij kon maar beter goed nieuws hebben want ze was nietecht in de stemming voor gunsten of slecht nieuws. Ze schudde haar kop, haalde diep adem en draaide zich om in de richting van de grotten en de tempel waar de drakenmuggen zich verscholen. Het water ad geholpen en de hoofdpijn was minder overheersend waardoor zae nu geen moeite meer had het te negeren. De grijze draak schraapte het haar poot over de grond. Je kon haar scherpe nagels over de stenen horen krassen toen ze zich afzette en in een verder geruisloze pas tussen de bomen verdween.
Haar snelheid nam toe. Behendig ontweek ze bomen, rotsen en scherpe, giftige wortels die uit de grond staken. De grijze en zwarte kleuren van haar huid vermengde zich perfect in de omgeving en ondanks dat ze zich erg snel bewoog viel ze bijna niet op. Zodra de beplanting minder werd minderde ze ook vaart. Ze was nu niet ver weg meer: de geur van bloed drong zich haar neus binnen. Zonder veel moeite beklom ze de rotsen tot ze Race in het oog kreeg. Rustig liep ze op hem af, hij zag er gehavend uit. "Race, wat het je uitgevoert?" vroeg ze terwijl ze hem naderde. Voor hij kon antwoorden brulde ze luid naar Sombra en Laisve. Het scherpe geluid galmde over het Night Warrior gebied en ver daarbuiten. Er was een gewonde die verzorging nodig had. Daarna wachtte ze op een reactie en een uitleg voor Race's verwondingen.

Gelukkig hoefde hij niet lang te wachten totdat Toxic aan kwam. Ze beklom de rotsen tot ze bij Race was en vroeg wat hij had uitgevoert. Een sluwe grijns speelde over zijn lippen en Race boog zijn hals iets of wat zodat Toxic niet zo omhoog hoefte te kijken. 'Ik heb gevochten met Darko.' sprak Race met rustige toon. Zijn ogen glommen, maar zijn halve lichaam had brandwonden. Zijn staart zakte weg en een deel van Darko's schedel kwam bloot te liggen voor Toxic ogen. 'Ik heb hem gedood Toxic en zijn schedel is voor jouw.' nadat gezegd te hebben stapte Race van Darko's rode schedel af en zakte door zijn gewonde achterpoot, maar verbeet zich om het uit te schreeuwen van de pijn, maar gromde geergert en liep zich zakken tot hij zat. Race wachten in stilte op Sombra of Laisve, maar in de tussentijd wilde hij de reactie van Toxic weleens meemaken.

Op weg van de Grote bergen naar het NW terrein hoorde hij Race naar Toxic brullen, Tociv moest hij hebben dus vloog hij richting de roep. Een korte tijd later hoorde hij Toxic naar hem roepen, hij was al zo dichtbij dat hij 20 seconde later op de open plek lande. Sneller kon niet, dacht hij. Hij boog naar Toxic. 'Uw wil is geschied, ik voel haar nergens meer.' Liet hij haar even tussendoor weten. Toen keek hij naar Race en klakte afkeurend zijn tong. Wat had die nu weer gedaan? 'Waaw Race, jij ziet er goed uit.' Zei hij sarcastisch en met een brede grijns. Het was duidelijk dat Toxic hem daarvoor geroepen had. Hij liep op Race af en bedacht dat er veel energie voor nodig zou zijn om zo'n grote draak te genezen. Eingelijk vond hij het wel leuk, een draak evengroot als hemzelf. Toen hij nog maar net bij de NW was was Race zelf groter dan hem maar nu begon Laisve hem in te halen, natuurlijk niet van lengte maar van hoogte.
Opeens viel zijn oog op iets rood naast de long. Zijn grijns werd nog breder en het was alsof zijn wigvormige kop dadelijk uiteen zou splijten. Een grommelende lach kwam uit zijn borst omhoog 'Jij hebt je duidelijk geamuseerd.' Hij wist goed genoeg wie daar lag, of zijn kop lag. Hij was Darko maar één keer tegengekomen en dat was nog wel buiten de NW.
Laisve draaide zich om zodat hij naast Race stond met het gezicht naar Toxic en zette zich gemakkelijk neer. 'Dit kan wel even duren...' Melde hij Race, en ook Toxic, mee. Hij stak zijn klauw in schouder van de groene draak en ging geconcentreerd op zoek naar beschadigde cellen.

duurde niet lang voor Laisve aankwam vliegen, alsof hij al dicht in de buurt was of zo. Race grijnsde breed op Laisve's commentaar en knikte. Hij was bek af, want het gevecht met de rode draak had veel van zijn eigenie op gevreten, maar gelukkig had hij giftige tanden en klauwen die het gevecht vergemakkelijkt had. Race legde zich nu helemaal neer toen Laisve naast hem kwam zitten. Hij was erg gegroeit en zijn hoogte was enev groot als die van hem zelf. De klauw van Laisve was hard, maar het gaf een soort rustgevende werking, ookal deed het even pijn. Race zwiepte nog even met zijn staart, maar legde hem naast zich neer zodat Toxic nog een beter beeld van Darko's schedel kreeg. Race had hemzelf nog nooit tegen gekomen buiten het gevecht met Rage, maar hij wist dat Toxic hem als vijand zag en misschien als een gevaar? Maar nu was hij dood en wel door Race zelf. De long voelde dat wat Laisve ook deed goed was. Race hoopte dat Toxic het hem niet kwalijk nam dat hij zoveel weg was en dat dit het wat beter zou maken...

(Er staat nog steeds Toxig en 'i' met een kleine letter :p)

Race legde uit dat hij had gevochten met Darko. Toxic's barre blik veranderde voor en kort moment in verbaast. Op dat moment verscheen Laisve. Deze kwam als geroepen en Toxic wlde zijn snelle reactie wel complimenteren als ze er de tijd voor had. Ze knikte naar Laisve om te laten merken dat ze zijn verschijning waardeerde. Race had gezegd dat hij Darko had vermoord en Toxic wist er een grijns vanaf te brengen. Ze stapte naar voren en eigende de rode schedel. "Een mooi exemplaar Race, mijn complimenten. Ik zal nadenken over je beloning, spijtig dat je z'n hart niet hebt kunnen meenemen" zei ze. Ze pakte ze schedel op die best groot was vergeleken met haarzelf maar ze leek geen moeite te hebben met het dragen van het ding. Ze spuwde er wat zuur overheen. Het gifgroene spul brandde sissend het laaste vlees van de schedel zodat deze helemaal schoon was. Daarna liet ze de schedel aan haar voorpoten hangen en keek ze toe hoe Laisve zijn werk deed en twijfelde er lichtjes aan of Laisve wel genoeg energie had om Race te genezen aangezien hij er niet echt goed aan toe was. Laisve leek er niet over te piekeren en zei enkel dat het wel even zou duren. Toxic tweifelde niet aan Laisve's kracht en als hij er zeker van was dat hij het wel zou overleven dan was Toxic dat ook. Ze vroeg zich af of ze Race en Laisve moest vertellen over haar twijfels aan Poison en Venom. Juist nu ze Zu zo hard nodig had was hij er niet. Ze moest meer zekerheid over de groep hebben voor ze de controle zou verliezen.

Race grijnsde op Toxic's woorden en gromde intemmend. 'Darko's lichaam ontplofte toen hij stierf en alle zachte delen van zijn die rooie zijn als smurrie over gebleven. Dus ik kon zijn hart niet vinden tussen al die troep.' zei Race terwijl zijn blik over Toxic heen gleed. Hoewel hij een zwak voor Poison had bleef hij trouw aan de Night Warrior's dus als Toxic zou twijfelen dan hoefte ze dat niet bij hem te doen, want Race zou zich met alle kracht die hij had inzetten en achter Toxic staan in een gevecht. Maar Race wist nog niets van wat er gaande was binnen de groep vanwegen zijn vele nalatigheid wat de NW betreft. Race voelde zich sneller en sneller beter worden, maar hij zou wachten totdat Laisve zou zeggen wanneer hij klaar zou zijn. De geur van Zu rook erg vaag en Race wist dat het misschien te danken wa aan de afwezigheid van de grote zwarte draak... Hij keek toe hoe hun leider de schedel van Darko pakte en hem bewerkte met zuur. Hij wist dat het een vreselijk goedje was dat zijn schubben voor zeker een maand tijd had gekost om weer zo te groeien als ze hoorde te zijn.

Laisve begon koppijn te krijgen door het tekort aan zuurstof dat nodig was voor de genezing. Even haalde hij zijn poot uit de inmiddels genezen wond en haalde eens diep adem. Al de vleeswondes waren nu gedaan, hij moest nu beginnen met de breuken en verstuikingen. Hij schuifelde wat naar achter zodat hij makkelijker bij het de achterpoot kon. Daar voelde hij dat er in de achterpoot een grote barst zat die net niet gebroken was, ook de spieren waren verstijfd door het verschuiven van het bot. Laisve begon wat moe te worden en legde zich neer in de plaats van te zitten zoals hij daarnet deed.
Opeens rook hij zuur en werd zijn aandacht getrokken naar het gesprek, hij was zo geconcentreerd bezig geweest dat hij niet had opgelet wat Toxic zei. Ze hield nu de kale schedel van Darko vast, bij mensen leken alle schedels op elkaar maar bij draken was diegene nog goed herkenbaar door al de horens en de vorm van de kop. Zonder dat hij het wou bespeurde Laisve een zucht bezorgdheid in de lucht en hij volgde het spoor met zijn emotiezintuig. Een beetje verrast besefte hij dat het van Toxic was en hij trekte zich snel weer terug, het was niet beleefd om je kracht bij je leider te gebruiken. Maar nu was het kwaad al geschied en hij was nieuwschierig naar haar zorgen. Maar hij was een goed lid en hield trouw zijn mond, als ze de behoefte had om te spreken zou ze het wel doen.